Τι θέλουμε για το βουνό των Τιτάνων, την Όθρυ;

Ότι η περιοχή του Δομοκού -παραδοσιακά ενταγμένη στον πρωτογενή αγροδιατροφικό τομέα- μετατρέπεται σε Ενεργειακή Βιομηχανική Περιοχή, νομίζω λίγο πολύ όλοι το έχουμε καταλάβει. Αν ανοίξουμε τον χάρτη της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ), θα δούμε την εικόνα των φωτοβολταικών. Το κακό είναι ότι αυτό γίνεται στα μουλωχτά, χωρίς καμιά οργανωμένη συζήτηση και επιστημονική προσέγγιση, χωρίς την εποπτεία κάποιου αρμόδιου οργάνου της πολιτείας και φορέα της τοπικής κοινωνίας, υπεύθυνου να απολογηθεί.

Διαβάζουμε ότι μια Ενεργειακή Βιομηχανική Περιοχή είναι μια περιοχή όπου συγκεντρώνονται βιομηχανικές εγκαταστάσεις που σχετίζονται με την παραγωγή, επεξεργασία ή διανομή ενέργειας. Αυτές οι περιοχές συχνά περιλαμβάνουν σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, μονάδες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και άλλες εγκαταστάσεις που σχετίζονται με τον ενεργειακό τομέα.

Στον ρόλο αυτό υπεισέρχεται και προστίθεται και το βουνό της Όθρυς, με τις ανεμογεννήτριες. Η εικόνα είναι ότι η οροσειρά της Όθρυς μετατρέπεται σταδιακά σε Νότια Εύβοια. Σ’ αυτό βοηθάει εννοείται το βιομηχανικό ενεργειακό «τοπίο» του οροπεδίου του Δομοκού, αφού εξασφαλίζονται οι βασικές υποδομές της μελλοντικής αποθήκευσης και του δικτύου υψηλής τάσης.

Στο χάρτη της ΡΑΑΕΥ βλέπουμε ότι είναι σε διαδικασία αδειοδότησης ή έχουν εγκατασταθεί δεκαέξι (16) Αιολικοί Σταθμοί Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) με 107 ανεμογεννήτριες. Από αυτούς οι τέσσερις με 29 ανεμογεννήτριες είναι στο δυτικό τμήμα πριν το 16ο χιλ της ΠΕΟ Λαμίας-Δομοκού και οι δώδεκα με τις 78 ανεμογεννήτριες είναι στο ανατολικό τμήμα μετά το 16ο και προς την Μαγνησία.

Εννοείται ότι αναφερόμαστε σε δεκάδες χιλιόμετρα νέων και διαπλατύνσεις παλιών δρόμων, σε τεράστιες ποσότητες μπετόν, τσιμεντένια γήπεδα ποδοσφαίρου για ανεμογεννήτριες ύψους 200 μέτρων, υπόγεια και εναέρια δίκτυα μεταφοράς, υποσταθμούς υψηλής τάσης και άλλα συνοδά έργα. Η κατάτμηση των δεκαέξι αυτών έργων είναι σκόπιμη, γιατί μια Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων δύσκολα θα μπορούσε να δικαιολογήσει το μέγεθος της συνολικής επιβάρυνσης του βουνού και του τοπίου. Στο τέλος βέβαια ξέρουμε ότι όλα αυτά θα συγκεντρωθούν στα χέρια δύο-τριών εταιρειών.

Συγκεκριμένα από δυτικά προς ανατολικά: Μαυροράχη Αγίου Γεωργίου Τυμφρηστού 10 α/γ, Μέγα Ίσωμα Ξυνιάδας-Μακρακώμης 5 α/γ και Τούρλα Ξυνιάδας-Μακρακώμης 4 α/γ (αυτοί οι δύο ΑΣΠΗΕ έχουν πάρει Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ)), Καλαμάκι Λαμίας 10 α/γ (έχει πάρει ΑΕΠΟ), Βούβαλος Δομοκού 5 α/γ (έχει πάρει ΑΕΠΟ), Αλογόραχη Ανάβρας(Πρ. Ηλίας) 20 α/γ (παλιός ΑΣΠΗΕ της ΡΟΚΑΣ ΑΒΕΕ, είναι σε λειτουργία από το 2001), Κεδρόραχη Ανάβρας 13 α/γ, Μαυρολίθι 7 α/γ, Κήπος Στυλίδας 2 α/γ (έχει πάρει ΑΕΠΟ), Γερακοβούνι-Μέγας Λάκκος 5 α/γ, Γερακοβούνι 6 α/γ, Πήλιουρας(1) 5 α/γ και Πήλιουρας(2) 5 α/γ, Σαπουνάς-Κορομηλιά Στυλίδας 5 α/γ, Ανατολικός Πήλιουρας 2 α/γ και Βισαλούδα Πελασγίας-Σούρπης 3 α/γ.

Εννοείται ότι βρισκόμαστε στην αρχή. Η εικόνα αυτή θα αλλάζει διαρκώς και θα προστίθενται καινούργιοι αιολικοί σταθμοί και σταθμοί αποθήκευσης σε συνδυασμό με τα φωτοβολταικά. Πέρυσι δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Το ερώτημα είναι αν συμφωνούν σ’ αυτό οι τοπικές κοινωνίες, οι δύο Περιφέρειες Θεσσαλίας και Στερεάς, οι δήμοι και οι όμορες κοινότητες. Το παράδειγμα της Εύβοιας με τις καθυστερήσεις είναι χαρακτηριστικό. Τώρα εκείνοι τρέχουν και δεν φτάνουν.

Είναι σε εξέλιξη η δημόσια διαβούλευση στο Ηλεκτρονικό Περιβαλλοντικό Μητρώο [https://eprm.ypen.gr/src/App/w1/2216] (ΠΕΤ 2504002516) η ΜΠΕ των ΑΣΠΗΕ σε Γερακοβούνι – Πήλιουρα των 21 συνολικά ανεμογεννητριών.

«Ιδού η Ρόδος» για όλους μας, κυρίως όμως για τους δύο Δήμους Αλμυρού και Στυλίδας. Τι θέλουμε για την Όθρυ, το βουνό των Τιτάνων;

Λαμία, 21.6.2025

Στέφανος Σταμέλλος

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Η είδηση (του Χρήστου Τσουράκη)